Aaa laaa luuu naaaa

Hatırlayanınız var mı bilmiyorum. Gözünüzde canlandırın; bi mutfak, afacan bi çocuk 8-10 yaşlarında, ablası ve arkadaşı 18 yaşlarında var yoklar. Yanılmıyorsam kızlar, çocuktan margarini istiyorlar, o da yalvartırcasına aaaa laaaaa luuu naaaa diye margarinin ismini söylemelerini istiyor. Çocuk, beğenmediği her seferin sonunda olmadı bi daha diyor :).
(bunca zaman aklımda kaldığına göre reklam başarılıymış bu arada anti parantez yaaani)

Elbette kimse kimseyi taşımak zorunda değil, ve elbette kimse her hangi bir şeye mecbur değil, değil değil mi? değil, değil :)

Lakin hayat, çoğu zaman olmadı bi daha demiyor, sadece, olmadı, hadi eyvallah diyebiliyor...

(Ramazan, aç kalmanın çooook ötesinde bişeymiş diye düşünen hayatVEtavla)

Seçmek ya da seçmemek, işte bütün mesele bu

Hayat bir de; seçimlerimizin cefasını çekmek ya da sefasını sürmektir...

Birini sevmemeyi seçmek, süper bi seçim.

Birine kızmamayı seçmek, harkulade.

Gözlerinin içine bakan çocuğu görmezden gelmemeyi seçip, başını okşamak ve gülümsemesiyle tazelenmek, müthiş.
.
.
.
sibel'inde dediği gibi, hayat seçimlerden ibarettir çoğu zaman.