Hayat bazen, her tuttuğun dalın eline gelmesidir, ve belki de daha kötüsü; bunun nerede duracağını bilememektir, kestirememektir.
Ama bazen de; tereyağından kıl çeker gibidir. Ve belki de bir tüyü üflemek gibidir.
Esas mesele ise; hayatın iniş ve çıkışlarını yaşarken "adelet" ile hükmedebilmektir.
tüyü üflemek gibi olsun.
YanıtlaSilöyle olmadığı zamanlarda da herşeyi olduğu gibi kabul edebilme konusunda biz tüy gibi olalım.
bence de tüyü üflemek gibi olsun :)
YanıtlaSilöyle olmadığı zamanlarda "her işte bir hayır vardır" deyip geçebilen olsak daha iyi değil mi?